CANYAŞIMI DÖKÜP
Canyaşımı döküp geldim cihana
Anladım yazımı kara yazmışlar Gam kasavet gördüm dönsem ne yana Her günümü yüz bin zara yazmışlar Yürüdüm yolumda neleri gördüm Kader ilmeğini elimle ördüm Varıp şu halimi imraha sordum Dedi ki sinene yara yazmışlar Dedim yazım neden kara yazıldı Dediler ki bahtın böyle çözüldü Ciğer parelendi gönlüm üzüldü Gecemi günümü dara yazmışlar Bir güzele gönül verdim özümden Gece gündüz çıkarmadım sözümden Şimdi elim kalkmaz oldu dizimden Bahtımı böyle kem yare yazmışlar Bu sevdalar beni dile düşürdü Bülbülün yitirmiş güle düşürdü Serencam bir müşkül hale düşürdü Şansımı dertlerde kara yazmışlar Bir yanda hasretlik bir yanda firak Düşmüşüm yarimden bir hayli ırak Şol felek elinden talihim kurak Bir damlacık suyu zora yazmışlar Bilmem ki derdimend olmak mı lazım Bilmem ki sararıp solmak mı lazım Bilmem ağlamak mı gülmek mi lazım Ömrümün dağını kara yazmışlar Muhammed Ali’den umdum medeti Yetmez mi derdime Hakk’ın kudreti Yaktı her zerremi yarin firkati Şu garip sinemi kora yazmışlar Bilmem kaç kez dost yoluna serildim Kaç kez koparıldım kaç kez derildim Kaç kez şikar oldum vuruldum Zehirle yaramı sarayazmışlar Çekildi üstümden ol Hakk’ın eli Kanlara karıştı gözümün seli Bir umudum sende kaldı Ya Ali Gör ki yolumuzu nere yazmışlar Kitab-ı felekten hece okudum Bilmedim dilini nece okudum Bu derdi hem gündüz gece okudum Günümü gecemi tara yazmışlar Bir sitem eyledim yürek yaralı Bilmem ki nedendir bahtım karalı O yarin yoluna vardım varalı Ayağım altına yara yazmışlar Mevla’m yolsuz cana can etme beni Dikenli yollara yan etme beni El alem içinde tan etme beni Umarım muradım vereyazmışlar Bağışla efendim kusrum günahım Azalmaz artıyor figanım ahım Ben de bir kulun fakir Emrah’ım Bir umut derdime çare yazmışlar 22 Ekim 2012-Pazartesi |