İstiklal Yolunda
Yine hava bulutlu,
Yine dönüyorum Çanakkale’den, Mazisi büyük Polatlı topraklarına... Düşmüşüm saatlerin geçmediği yollara... İstiklal yolu gibi mübarek.. Sevdiğime gidip gidip geliyorum, Bakıyorum yine otobüsten boğaza... Çanakkale’nin hasretlikleri geliyor aklıma. Mümalilerin Abdullah.. Ne kaderdir,ne çiledir Ya Rab... Bir savaş,bin aşkı aldı aman Allah.. Gerçekten ölsemiydi bizim Abdullah? Kafamı kaldırıp bakıyorum yine boğaza, İçim derki;Ahiret gerçek,bu dünya yalan, O soydan geldiğimizdenmidir ? Bizim gönüllerde pek bir yaman.. Sevdalı aşka,sevdalı Allah’a... Ahirette kavuşacağız aşka, Ahirette varacağız arşa, Sadakati,bereketi yüreklerde yaşa. Yine istiklal yolundayım... Yüreğimi taşıyorum Yar’e parça parça, Bir Nur uğruna... Giderken ölüp,gelirken doğuyorum.. |