Saat Beşe On var
Duydum ki bugün evlenmişsin,
Bana büyüttüğün aşkına bir hiç etmişsin. Saate baktım beşe on var, Ama sen hala aklımdasın. Beynim uyuştu düşünemiyorum, Gözlerim doldu göremiyorum. Bu nasıl bir sevgi anlayamıyorum, İnan kendimi affedemiyorum. Sensizlikten bahsetmiyorum bile, Bugün hüsran gülmek istemiyorum. Odama kapandım kilitledim kapımı, Oturup düşündüm seninle olan anılarımı. En kötüsü ise saramadım yaralarımı, Kahretsin böyle sabretmek mümkün mü? Seni böyle seven bir kalp gördün mü? Affedersin seni sözlerimle üzdüm mü? Sen beni bırakırken ki o halimi gördün mü? Gene hep seni yazdırma bana, Garezim kendini unutturmamana. Ne olur sonumu ecelden önce getirdirtme bana, Bu günahsız gözlerimi yaktırma bana. Sana mı inanayım ona mı Gene daldım ben bir yalana Bana düşman gibi bakma Ben gidince ne oldu diye sorma Ölüyorum biliyorsun Yaşayamam sırtıma yüklediğin bu sonla @MücahitYILMAZ 03.4.15@İstanbul |