PİŞMANIM SENİ SEVDİĞİME
sana gelmemi isteme benden
çünkü pişman senden gelenler ağlatırmışsın seni sevenleri gece gündüz seni bekleyenleri bak kuşlar bile gelmiyor pencerene ne giderken yolcu edeceğin bir dostun nede seni karşılayacak bir arkadaşın yok ki yolunu gözlesin sana gelmemi isteme benden anlamazmışsın sevenin halinden vicdanımı koyup bavula gelmiştim ya sana sen yine anlamamıştın beni paramparça etmiştin ya herşeyi sevgimi işte orada bırakıp dönmüştüm geri bende kalanlar ise bir avuç hayal kırıklığı sana gelmemi isteme benden sana gelenler pişman senden geçenler pişman ( nefret dolu en yalancı sevdalar) sensin olsun |
Sana söyleyecek sözüm yok artık
Tepeden tırnağa değişsen bile
Sevginde sevdanda gözüm yok artık
Medetkar İmdadım mağrur başına
Hiç insaf etmedi akan yaşına
Olmayan duanın düşme peşine
Kördüğüm olmuşuz çözüm yok artık
Ah çektim adını andığım yerde
Ateşler yağdırdın yandığım derde
Nerede görülmüş güldüğüm nerde
Aynaya bakacak yüzüm yok artık
Rüyamdan azat et gül kokan teni
Tabirim hatama yormasın seni
Tövbemi bozamam mazur gör beni
Günaha girmeye luzüm yok artık
Uşakla eserken kavak yelleri
Hicazla mestettin hoyrat elleri
Hüzzamla pas tutmuş bütün telleri
Ritmine uyacak sazım yok artık
Binlerce romana olsak da konu
Her zaman hüsranla bitmişti sonu
Hiç mi düşünmedin kırarken onu
Kalbime geçecek nazım yok artık