Ailenin ilk kız çocuğuydu.
"El bebek,gül bebek" büyüdü. İyi eğitim alarak,iki fakülte birden bitirdi.
Sonrasında,iyi de bir işi oldu.Evlendi,eşi de iyi bir insan çıktı. Ama evlen-
dikten sonra kendisinde,önemli sağlık sorunları çıkmaya başladı.
İki de evlat sahibi oldu.
Ailece; çokça insanın yaşadıkları olumsuzlukları yaşamaya başladılar.
Çocuklar,tahsil yaşlarına gelince sırasıyla okullarına gittiler. Büyük oğlu-
nun Üniversiteyi kazandığı yıl,eşi işini kaybetti.Büyük bir firmada çalışan
eşi,emeklilik gün sayısını doldurduğu gerekçesiyle,işten çıkarıldı.Ama emek-
lilik yaşını doldurmadığı için,emeklilik maaşı bağlanmadı.Kendisi,yıllar önce
sağlık sorunları nedeniyle,işini bırakmak zorunda kalmıştı.Çok maddi sıkıntı-
lar yaşadılar / yaşıyorlar. Kendi ailesinin,Maddi ve manevi destekleri ile
ayakta durabiliyorlar.Eşi ve büyük oğlu,okul dışı saatlerinde,yarı-gün işlerde
çalışıp,günlük ihtiyaçlarını bu şekilde karşılıyorlar.
Bu şiir ,onun isyanlarını dile getirmek için,onun adına yazılmıştır.
Sevgiyle,ona ithaf olunur...Tuğal KÖSEMEN

Sen mi verdin bana canı ?
Vermedin ki,ne istedin ?
Kaderimi sen mi yazdın ?
Hiç peşimi bırakmadın,
Hep ağlattın,güldürmedin,
Süründürdün,öldürmedin,
Hesabım var,senle felek.

Yollarıma,tuzak oldun,
Köşelere,pusu kurdun,
Yaralıyım,ben dedikçe,
Usanmadın,yine vurdun.
Hep ağlattın,güldürmedin,
Süründürdün,öldürmedin,
Hesabım var,senle felek.

Kederlerim hiç tükenmez,
Dertlerimin sonu gelmez,
Felek senle,davam bitmez,
Bitirmeye,ömrüm yetmez.
Hep ağlattın,güldürmedin,
Süründürdün,öldürmedin,
Hesabım var,felek senle.

Tuğal KÖSEMEN