Kendıme Dair
dışarda yağmur yağıyor,
yavaştan,hafifçe,durgun,terbiyeli. yağmur yağdığında aklıma ismimi bilmeyen, zeytin gözlü,kıvırcık saçlı alabildiğine nur yüzlü aydınlık bir kız geliyor. -Sen. hani merak ediyorum, sana dair hiç birşey gelmiyor yanıma. sensiz tesellisizm ! sen mi çağırıyorsun bu yağmuru ? pencereme vurup vurup duruyor. ve tekrardan pencereme vurmakta. pencereyi açtım,ellerimi uzatıyorum, yüzüme çarpıyor. bu yağan yağmur, beni hiç teselli etmiyor, -Olsun. Bu yaşıma kadar, tesellisiz yaşamayı becerdim. tesellisiz ölmeyide beceririm. |