ŞAİR KALAKALDIM (Gittin Demek)Ahmak sarsak sapan taşlarıyla vurulan Mübeşşir bir kırlangıçın Şedarâbân ah’hh’ını Bırakarak gözlerimin yasına Zehir yalamış çalparalı vakitlerin Sancılı zembereğini saplayarak sırtıma Ilgım bir yangının harını akıtarak Tenime ektiğim tırnaklarıma Ve bakmadan Ve aldırmadan Ve umursamadan Senden yana olan Kellesi ayak diplerine düşmüş delibalta başkaldırılarıma Gittin Bir bakışlık gökyüzüme Serperek gözü yaşlı serçeleri Tannân ayaklarının altında ezip Göğsümde büyüttüğüm Mor Menevşelerimi Gittin Sırtlayıp Terk-i Terkib-i Bent eden bir manzûmeye doldurduğum Ağulu Sağulu "-Gitme"lerimi Ve Kevgirleşen heybene atıp Herkesler uykudayken Şiirlerinle emzirdiğim Yastık altı uykularımın arasına gizlediğim Hasbî has sevmelerimi Gittin demek Gittin Git-me demedim Diyemedim belki de Öfkemle kılağıladığım 28 dişimin arasına sıkıştırıp Kestim ıtnap kaçığı geveze dilimi Yanmadı canım hiç Kanım içtim ağız dolusu Dudaklarımda kızılcık şerbeti lekesi Arkamda birleştirip ellerimi Tırnaklarımı geçirdim tırnak diplerime Çiğnedim çimdik çimdik etimi Gittin Git-me demedim Hölünü kurutup tuzunu berkittiğim yaşlarımda boğup Kör ettim gözlerimi Sonradan kör-meliğimle Göremedim gittiğini Gittin demek Gittin Ben arkandan bakabildim sadece Hiçbir çiçeği ayırmadım dalından Yaprağının tozuna bulamadım ellerimi Ağlatmadım pencere pervazıma tüneyen serçeyi Âh almadım Saçlarıma takıp salladım avuttum Geceler boyu nücûmu Ay’ demedim Şemsi suladım avuç içlerimden Tebrizî bir Sücûd ve Teşehhüdle Gittin demek Gittiğinde sen Ben arkandan bakabildim sadece İptidaî kafatasımın arasına alıp Hiss-i selimle Canına okudum hebenneka müptezel aklımın Gittiğinde sen Ben arkasında durabildim sadece Âb-ı hayatı zayi olmuş Anlamsız Amaçsız bir kefen dolusu varlığımın Gittin Bir şiir ölüsünü Kifâyetsiz bir kafiye sürüsünü Sürüyerek ardından Gittin Ben arkandan Şâir kalakaldım öylece |
Kutluyorum kalemini
Yüreğin var olsun
________________________________________________Saygılar selamlar