Kalbindeki sıcaklığa düşür beni
Hüzünle ıslanmış bir gecenin
yorgun bir yerinden geliyorum hayatın zulümle abad olmuş avazlarda kaldım denizlere fırlattım bütün hayallerimi sildim suretimi bütün aynalardan al kalbinin bir yerine sakla beni... dinleneyim… Buz kesmiş tepelerden düştüm üşüyorum yol gösterenim ol çatkapı arala acılarımı umuda aç kapılarımı kapkara hüzünler kaplamadan içimi kalbindeki sıcaklığa düşür beni… bitsin bu sahipsiz kırılganlıklarım beyaz bir güvercin kanadıyla bir şiir gibi tutunup kalayım zifir saçlarına. Nuri CAN . |