Veysel Karani hazretlerini ve sevgiyi bütünleştiren bu şire imrenmemek eldemi..Harikasın arkadaşım.Yüreğine sağlık.Daima gönlünde tebessümlerle kal

Yemen illerinde Veysel olayım
Ana hasretinden ölüp kalayım
Anama köle olup dua alayım
Veysel ile sevdim bende anayı

O kutlu bir insan efendim anmış
Veysel yaşa durmuş göz çeşme olmuş
Anasına sözü ölümle tutmuş
Veysel ile sevdim bende anayı

YÜREĞİNİZE SAĞLIK.SEVĞİLER.

Efendim bırakır hırkayı emanet
Veysel ağlar durur işte der kudret
Anası göçünce oda kalır tek
Veysel Karani/yle annemi sevdim

O'nu dünya gözüyle göremeden, gönül gözüyle görerek göremeyenler sultanı olan kişiyi gönül penceresinden bu yaylaya taşıyan yürek....

Duygu dolu yüreğinize gönlünüz genişliğinde selam,
kaleminize bitimsiz saygı...

Bunlardan daha da hallice tebrikler...

Duygularla donanmış yürekle ve şiirle kalınız...

**Peygamber efendimiz zamânında yaşamış büyük velî. İsmi Üveys bin Âmir el-Karnî'dir. Yemen’in Karn köyünde doğdu. Doğum târihi bilinmemektedir. 657 (H.37) târihinde şehîd edildi. Peygamber efendimizin sağlığında müslüman oldu. Fakat görmediği için Sahâbî olamadı. Peygamber efendimiz zamânında Medîne’ye gelmedi. Tâbiînin büyüklerinden olduğu hadîs-i şerîfte bildirildi. Hazret-i Ömer’in halîfeliği sırasında Medîne’ye geldi. Çok alâka ve hürmet gördü. Önceleri kendi memleketi Yemen’de yaşadı. Sonra Basra'ya gitti.

Veysel Karânî hazretleri, Yemen’de iken deve güder, geçimini onunla temin ederdi. Geçimi, yaşaması pek sâdeydi. Hasta, âmâ ve ihtiyar annesinden başka kimsesi yoktu. Güttüğü develer için belli bir ücret istemez, ne verirlerse kabul ederdi. Fakir olanlardan hiç ücret almazdı. Aldığının yarısını sadaka olarak fakirlere dağıtır, kalanını da kendi ihtiyaçlarına ve annesine harcardı.

Müslüman olduktan sonra bütün ömrü boyunca sevgili Peygamberimizin aşkı ile yanıp tutuştu. Bir an bile Rabbini unutmadı. Kulluğunda o dereceye yükseldi ki, her hâli, her hareketi ve her sözü insanlara ibret ve nasîhat oldu. Kimseden incinmemiş ve kimseyi incitmemiştir. Onun en önemli vasfı; Peygamber efendimize olan aşkı, ibâdete canla başla devâmı ve annesine saygısıdır. Annesine çok hizmet edip, hayır duâsını aldı. Resûlullah efendimizi görmeği çok arzu ediyordu. Defâlarca Peygamber efendimizi görmek için annesinden izin istedi. Annesi, kendisine bakacak kimsesi olmadığı için izin veremedi.
Peygamber efendimizin vefâtı yaklaşınca, hırkanızı kime verelim? dediler. “Üveys-i Karnî'ye verin.” buyurdu.
“Yâ Ömer! Ben zayıf, âciz ve günahkâr bir kulum. Dikkat buyur, bu vasiyet başkasına âid olmasın?” deyince; “Hayır yâ Üveys, aradığımız kimse sensin. Peygamber efendimiz senin eşkâlini ve vasfını belirtti.” cevâbını verdi.

Bunun üzerine, Hırka-i şerîfi hürmetle aldı, öptü, kokladı, yüzüne gözüne sürdü. Sonra; “Siz burada bekleyin.” dedi. Yanlarından ayrıldı. Biraz ileride hırkayı yere bırakıp, yüzünü yere koydu. Cenâb-ı Hakk’a şöyle duâda bulundu:

“Yâ Rabbî! Sevgili Peygamber efendimiz, ben fakir, âciz kuluna hazret-i Ömer ve hazret-i Ali ile Hırka-i şerîflerini göndermiş.” dedi. Günahkâr olan bütün müslümanların affı için duâ etti. Bir çok günahkâr müslümanın affolduğu bildirilince, Hırka-i şerîfi hürmetle giydi.**

**YÜREĞİNİZDEN DÖKÜLEN SATIRLARINIZ İÇİN TEŞEKKÜR EDERİM**

**YAD ETMELİ BÖYLE GÖNÜL DOSTU ERENLERİ ZAMAN ZAMAN**

**YENİ NESLE TANITMALI ULVİ KİŞİLİKLERİ.SAYGILARIMLA...**

Güzeldi.Tebrikler...

Üstadım..

Görmeden sevmek Gavsa özgü bir değerdir..

Ne mutlu kalp gözüyle öz sözüyle gerçekten
sevene sevgilinin vasıfları önemli olmadan
sevgili olduğu için yürekten sevenlere..

Sevginin hamuru ile yoğrulan duyguları kutlarım TEBRİKLER..

Selam ve muhabbetlerimle..yudumyunus

Yemen illerinde Veysel olayım
Ana hasretinden ölüp kalayım
Anama köle olup dua alayım
Veysel ile sevdim bende anayı

Veysel ve ana sevdası. mükemmel bir konuyu ele almışsınız. güzel yüreğinizi kutluyorum.
sevgi ve muhabbetlerimle efendim......

Manevi değerlerimizi anmamiza vesile olan kalemden
Allah (c.c) razi olsun.

Kutluyorum şair.
O nur yüreklere selam olsun.

harikaydı yaa
bir anne bir özlem
bir cennet...
babasız büyüdü muhammed
annesi görmedi peygamber olduğunu
ama asırlardır oldu ona insanlar ümmet
sonra annesini kayebetti
ama unutmadı vazisesini.
insanlara oldu peygamber
kalemine sağlık

çok etkilendiğimde duygularımı zor ifade ederim
çok etkileyiciydi sanırım
yine kaldım öyle

yüreğin dert görmesin şair

Yemen illerinde Veysel olayım
Ana hasretinden ölüp kalayım
Anama köle olup dua alayım
Veysel ile sevdim bende anayı

Sayın şair yüreğinizi alkışlıyorum...
Çok samimi dizeler....sustum...
Kaleminiz daim olsun...

Sattım dün gece sevda sevincini
Hüznü Hassan Hüseyin den aldım
Kerbela çöllerinde kıyamet gördüm
Veysel Karani/yle annemi sevdim

Düşerim derdime taşlar dururum
Yeşerdim filizlendim şimdi kururum
Anaya canım adar köle olurum
Veysel Karani/yle annemi sevdim

Muhammed’ül Emin aşkını anmış
Veysel’i görmeden aşkını yaymış
Yemen illerinde garip çobanmış
Veysel Karani/yle annemi sevdim

Efendim bırakır hırkayı emanet
Veysel ağlar durur işte der kudret
Anası göçünce oda kalır tek
Veysel Karani/yle annemi sevdim ...

YİNE ÇOK GÜZEL BİR ŞİİRE İMZANIZI ATMIŞSINIZ ....TEBRİKLER...ELİNİZE VE YÜREĞİNİZE SAĞLIK EFENDİM
SELAM VE DUA İLE...