Vardiyalı gecelerimin derin sensizliğinde
Kirpiklerimin arasından süzülüp geçiyor
Mavi gözlerin
Gözlerimin içine odaklanıyor
Kabuslara geçit vermiyor hayalin.
Sabah olmasın diye perdeyi açmıyorum
Yalnızlığın ayak seslerinde bile bölünmüyor
Uykularım
Bu gecede seninle sona eriyor kabuslarım

Tahta gıcırtıları eskisi gibi korkutmuyor
Tavanı da seyretmiyorum
Sabahla aydınlanacak gecelerde
Ay doğmasada umursamıyorum
Işıklar sönüp karanlık inince
Hayalin düşüyor yastığımın üzerine
İçinde sen olan rüyalara öylesine derin dalıyorum ki
Yalnızlığın ayak seslerini bile duymazdan geliyorum

Kaç sensiz gece yaşadım hatırlamıyorum
Yastığa başımı koyacağım saatlerin
Özlemi sarıyor ruhumu
Sanki ruhlar aleminde yalnızca seninleyim
O alemki ayrılık hasret barındırmıyor
O alem ki seni bir an yanımdan ayırmıyor
Uzun yıllar geçmesine rağmen
Yalnızlığın ayak seslerini duymuyor
Artık rüyalarımıda bölmüyorum

Takvimden dökülen yaprakları saymıyorum
Yarın günlerden hangi sensizlik
Onuda hatırlamıyorum
Mevsim yaz mı ?
Yada hazan mı aldırmıyorum
En güzel vuslatim rüyalarıma girdiğin zaman
En kutsal ibadetim her gece seninle bulustugum an
Bir bilsen ne kadar mutluyum
Sihirli gecelerimin tek gerçeğisin
Yalnızlığın ayak seslerini duymadığım en güzel rüyam
Sensin.



Yalçın BİRİCİK……………………….21/03/2015