Kaderimi düzenleyen, kurgulayan hayata,
Gönül penceresinden baktıkça içim eriyor,
Aşkımı gün yüzüne çıkaran, o evrensel ses,
Gelecek falında, bana çok dersler veriyor…

Kutsanmışsa, kutsallığı bozmaya çalışmam,
Dostluk, sevgi, ruhsal yakınlık, vermese de,
Zincirler-prangalar, dört yanım onlarla dolu,
Elinde ezilen, bıçağı saplı kalbim vesvesede…

Işıksı parlayan yüzün yeri, kendi sessizliğinde,
Aklım huzuru yitirdi, umut şarkıları besteler,
Ruhuma düşman olan, tüm yadsımış ışınları,
Kalbim, düğüm atıp, balya yapıp, desteler…

Aşk büyüyen ur oldu, ruhumsa hep kısa kaldı,
Araba tekerleği gibi, yönüm ona doğru döner,
Yar peşinde huzursuz, dağınık, pejmürdeyim,
Meyve olgunlaştıran yaz ben de, kışlara döner…

Asi ruhlar düşüncesini anlatmakla yetinmez,
Düşüncelerindeki icraatlarını gerçekleştirir,
Bir avuç ayranı dışında gönlü geniş olanlar,
Yanık yüreği, sefil hayatı, aşkıyla birleştirir…

Hızla kazanma sınavı, ÖSY’ye benzemiyor,
Kafanın geçtiği, vücudun sığmadığı deliktir,
Hayatın şok darbeleri azaltanı, bulamayan,
“Hakiki seven bir yürek, en hakki bilgeliktir”

Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
22.03.2015
(Şiirlerimiz hiçbir kişiye hitap edilmeden üretilmektedir..)