MAZLUM BİR KAAN GİDER

Başlangıcı olanın elbet olacak sonu;
Ne kadar sağlam desen sağlam bir mekân gider.
Hayat biter nihayet ölüm gerçek bir konu
Zaman bir değirmendir vakti gelen can gider.

Hikmet vardır varlıkta ahde vefadır iman,
Kalmaz aşık darlıkta etmez ki aşık isyan,
Bir sınavdır zorlukta aşkla olur bir insan
Gurur kibir edersen ebedi cihan gider.

Herkesin bir hali var görmek gerek özünü,
Hak hakikat yolunda bal eyleyip sözünü,
Barış cevheri sunan nurlandırır yüzünü
Gönül sırça saraydır, kim kalmış, insan gider.

Canından can kattığın damla damla bir hayat,
Kokusunu tattığın güle has bir nezaket,
Yüreğinle tuttuğun sevincinde muhabbet
Sanat yüklü sevdamda aşikâr umman gider.

Acemi Berduş’una kalemden düştü yazı,
Zen Budalası hassas AYDIN her şeye razı,
SERCAN’dır hesap kitap adalettir avazı
Sanki Yolgeçen hanı mazlum bir KAAN gider.

NURAY’a ne desek az – can yitirdi öz canı,
Ateş düştüğü yeri yakarmış, yaktı beni,
Ressam Halil, niyazı aydınlansın mekânı
Gün gelir bu dünyadan Mehlikâ Sultan gider.

Halil GÜLEL
Aachen /20.02.2015
(Bir Derya Bir Umman Mehlika Sultan)