Bu şiirler Karacaoğlan ile zaman ötesinde yaptığımız şiirsel sohbettir


KOŞMA

Ak kolların sala sala yürüyen
Nasıl getireyim seni ele ben
Ben şahin olsam da sen bir balaban
Alsam çırnağıma düşsem yola ben

İlinizde var mı idi kadılar
Ak ellerin altın tasta yudular
Seni bana gövel ördek dediler
Onun için dolanırım göle ben

Yüklettim yedeğim deste katarım
Yüküm kumaş ben alana satarım
İki bülbül bir kafeste öterim
Konmaz mıyım yeni açmış güle ben

Hemene de Karacaoğlan hemene
Çanlı kervan indirmişim Yemen’e
Sevdim ise ben yârimi kime ne
N’ettim ola şu koğlaşan ele ben

KARACAOĞLAN



CEVABIMIZ

Ak kolları sala sala yürüyen
Hayranım bülbülle dalda güle ben.
Cezbeder güzellik aşkta eriyen
Sözlerle bin mana verdim dile ben.

Şahin oldum, kanat açtım engine,
Mevlâm sabır versin gönlü yangına,
Düşemezse insan bir de dengine
Hasret çektim, çile döktüm yola ben.

Bir zaman dolandım dağlarda, çölde,
Dört defa kış gördüm bir uzun yılda,
Doğumdan ölüme giden bu yolda
Kah cefa, kah huzur saçtım yıla ben.

Al kınalar oje ile savaşta,
Kaybetti yarışı gönül en başta,
Altın taslar pula döndü uğraşta
Ömrümü kaptırdım esen yele ben.

Bir güzel ki, neye baksam görürüm,
Bin ömür boyunca O’na yürürüm,
Aşk için yanarım, aşkta eririm
Sabredip dertlere döndüm bala ben.

Dostluğu aradım; havada, yerde,
Bir selama kail oldum seherde,
Yeşil başlı ördek yedi diyarda
Dolaştım dağlarda indim çöle ben.

Yükümde ne altın, ne gümüş vardır,
Bu cihan yetmiyor, arzuma dardır,
Beni böyle hasta eden tek yârdır
Kapıldım bu aşkla gözde sele ben.

„İlahi bir aşktır“ emelim, arzum,
Hakk’a kul oldukça geçer her sızım,
Bin güneşe ışık „Kur’an-î“ yazım
Yalnız Allah’ıma oldum köle ben.

„Adalet“ her işte huzuru sağlar,
Toplumu ar namus ipiyle bağlar,
Hazıra dayanmaz en ulu dağlar
Çalışıp, dağıtsam malı ele ben.

Yürekte bir dünya, nurdur her yanı,
Sevgiyle kuçaklar, korur insanı,
Boş yere harcama - tüketme canı
Derdimi dökmüşüm sazda tele ben.

Gurur, kibir geçmiş artık dümene,
Gel Karacaoğlan gitme Yemen’e,
Ressam Halil, aşık olmuş kime ne?
Minnet etmem şaha, mala, pula ben.

Halil GÜLEL
Düsseldorf / 22.03.1995
(Karacaoğlan ile Sohbetler)