Sağanak Sen
Düşünmek seni sabah yağmurunda,
Toprak olmak gibi bir şey. Beynimin çöplüğü, mis kokuyor Çiçek açmaya yelteniyor kuru dallarım Sonra dallarım, Plastik dallarım, Malesef. Umutsuz. Çok dehşetli bir şey, Seni düşünmek, sabah yağmurunda. Dokunuyorum sanki sana Haşa ! Ve sonra sen bulut oluyorsun semaya Bin bir türlü şeye benzetilebilen bir bulut, Sonra bir abi diyor ki; ‘Göğe bakalım.’ Yoğuşuyorsun, gök reddediyor seni Düşüyorsun yukarıdan, Sağanak sen yağıyorsun, bana, Ve sonra her yer, ben kokuyor. Bana bakan, ölümü hatırlıyor. Ve ben bundan utanıyorum. Ve ben bundan... İshak Gündüz |
Cok guzel yazilmis, insan hafifliyor sanki okurken.
😀 hosuma giderek okudum, ellerinize,kaleminize saglik!