ÖMÜR
Bazen,
Öyle bir rüzgar eser, Aklın, Karma karışık olur ya ! Sonra da, O sert rüzgar durur, Ve bulanan sular,durulur ya ! Gerçekler ortaya çıkar. O gerçekler,bazen seni, Acıyla kıvrandırır ya ! Sonra, Çekilirsin bir kenara, Düşünürsün olup bitenleri, Ve düşünürsün, Kim bende ne kadar kalmış ? Kimde ben,ne kadarım ? diye. Ve görürsün ki,geçen ömrün, Bir göz yaşı damlasıymış. Yarısı,başkalarına adanmış, Diğer yarısında ise, Kalbin hep aldanmış. Tuğal KÖSEMEN |
tebrikler.
saygı ve selamlar