neredesin laciverdin koyusu sonsuzluk
ne kadar da yorgunum
yıllar kocattı beni öyle yaşını saklayanlardan değilim yüzümde her yılın var bir çizgisi hani ağaçların yaşları halkalarından belli her bir yılı daire içerisinde saklı şimdilerde hep kesiyorlar ya yeşillikleri ağlayacaklar yıllar sonra bitince oksijenleri uzanmışım bir koltuğa gözlerim televizyonda bir yarış için onca insan koşuşuyor acımasızca hayatta kalmakmış amaçları ne hayatsa kıran kırana bir yarış bu,acımasızca yorgunum,düşüncelerim yorgun gönlüm yorgun,anılarım gelip geçmekte darmadağınık oldu yaşantım,sular hep akıp geçti ne köprü kaldı ne de yol geçilecek üstünde fotolara baktım kimler gelip geçmiş ömrümden geriye ne ailem kalmış,ne kardeşlerim ne de çevrem aslında hepsi hayatta sadece ben öldürmüşüm yok olmuşlar gönlümde toz duman olmuş silinmiş gitmişler,yaşam yaşanılmış bitmiş nedense istiyorum ki artık çalsın kapı zilini ölüm,kucaklasın beni yorgun bedenimi alsın benden,bitsin yaşamdaki çilem her geçe dua etsem de geçersizmiş ,almıyor koynuna ölüm anlamsız geliyor artık bana hayat,neredesin laciverdin koyusu sonsuzluk,al beni kollarına candan 17.3.2015 salı-22.30 izmir |