sabahdan akşama tan
o dünyayı seyreden şeydi ışık sızdıran
hayaliyle beslenip beslenip de artık umut vermek gerekirdi alışamadığın alışkanlığı geçer her günün doğuşunda kahrederken birden değşime uğrayan yılların kimle paylaşıldığını bilmediğim heycanın kalpleri durdurur da gider soğuktan üşüyen elleri ısınmayı düşlercesine bir hal alır da gider |