Alimin İlmiBeni mest eden seyr-i alemdir Sen ki kendine pay çıkarırsın Şairin şiir de meyli elemdir Gözümün yaşından huy çıkarırsın Ehl i aşka düşsem sana sanırsın Rabbi’me dönüşü "kul" kıskanırsın Sen beni kendince bilir tanırsın Kuş gibi avlayıp tüy çıkarırsın Mah yüzüne baksam "ay" benim dersin Sevdamı anlatsam vay benim dersin Dünyaya ok atsam yay benim dersin Şeytanı cebinden tay çıkarırsın Sabrı gönüllere ışık saçarsın Helallik istesem sırra kaçarsın Goncayım deyip de benle açarsın Ihlamur özünden çay çıkarırsın Mestane gözlerin ahudan beter Gönül arzusuna ettiğin yeter Bu sevda arafta gün gelir biter Alimi ilminden toy çıkarırsın Mehmet Fikret ÜNALAN |