SORMA BANA BİR ŞEY
Bana kim olduğumu sorma
İsmimi sorma, nereden geldim bilmem Sorma bana bir şey Sadece kim actı bu kahrolası yarayı yüreğimde? Yıların verdiği yorgunlukta İnan kimi sevdim kime bu özlemim Bilmem sorma bana bir şey Kaç kez sevda doldu iliklerime Ömrümden kaç yıl eksildi inan bilmem Farzet ki suyu kesik bir pınarım Tut ki hiç kavuşamadım nazlı nehirlere Tut ki hep susturulmuş binlerce şiirim Ben bastırılmış binlerce acıyım Sorma bana kim olduğumu inan bilmem Farzet ki kırgın bir gülüşüm Bir ateşim düştüğüm yeri yakan Hep yarım kalmış sevincim, kanayan bir yarayım Zahmet etme sorma bana birşey Farzet ki kar altında Güneşi bekleyen bir kardelenim Her mevsime küsmüş biriyim Ben ateşin zulmünü gördüm Akan suyun ihanetini Sahte aşkları Yıllarca hasreti gördüm Ben hep susturulmuş bir şiirim Belki bir beyaz çiçek Belki de bir sarmaşık cözer yüreğimin kinini... MURAT KAYA |