gizlerin içinden geçerken
ardımda öyle uzun bir mektup bırakmadım.
sadece "elveda" yazdım. kalemi masada bırakmadım, pusula olsun diye yanıma aldım. fenerin ucuna yıldız taktım. hiç bitmesin diye ışığım, bilinmezlikte yol alırken gizlerin içinden geçerken ayak izlerimide süpürmüş rüzgar, bulamazlar artık beni. zaten , gitmekte böyledir birden kaybolmak gözden unutturmak kendini zamanla , hafızalardan silinmek istemeseydim eğer daha güzel bir son yazardım hikayeme. |