Babamı özledim....
Öyle güzel uyuyordu ki;
Erik ağacının altında,
Derme çatma divan üstünde,
Dalgaların sesi kadar,
Rüzgarın esintisi,
Toprağın kokusu gibi güzeldi,,,
Öyle güzel uyuyordu ki;
Bir avuç toprak eşeler,
Domates biber dikerdi.
Suya aç çatlamış karıklara,
Tulumbayla su çekerdi.
Her kökü çapalar,
Dallarına kükürt atardı...
Öyle güzel uyuyordu ki;
Annem çağırmasa,
Güneş çarpmaz sanırdı.
Buz gibi tulumbanın suyu,
Ferahlatırdı elini yüzünü.
Teri kurumadan değiştirirdi üstünü.
Sonra,
Otururdu o derme çatma divana.
Muyo der takılırdı bana,
Çift makas alır,
Sımsıkı sarılırdım ona.
Bir soğuk ayran molası,
İki dilim peksimet.
Uzanır dalardı uykuya...
Sonra,
Nasıl anlatsam...
Öyle güzel uyuyordu ki;
Bir ben kaldım,
Bir de o erik ağacı
Derme çatma divan yok!
Babam da...