tije ezmon.
önce selam verirdi çocuklara.
sonra ısıtmaya calişirdi. taş tutmuş yureklerimizi. doguyordu usulce dag yamaçlarında. gördügü çoçuk cesetlerinde etkilenip. yükseldikçe. utancindan kan kırmızıya burunuyordu. ( kim ne amacla savaş cikarirsa çikarsin ama ne olur ellerinizi çoçuklarımızdan uzak tutun beyler...) |
sevgi ve saygılarımla.