Âftâbı –cemâlin yâr !
Aftabı –cemalin yâr, ah gonce-i handansın
Zülf-i perişan halim asumani yandasın. **** Menevişler bırakır, hüzün dolu yüzüme Vuslat diye inlerken, kulak versen sözüme. **** Gönül tahtımda eşim, gül-âb sunar donarken Yüreğim dâim kanar, girdab sanar anarken. **** Maverada da yârim, Allah’tan dileğimsin Rüçhânsın gülfeşânım, ahum yâr sevdiğimsin. **** Ferruhsun yaratılan,Yegânemsin bilsene Hilkatinle güzelsin, gözyaşımı silsene. **** Felahım necatımsın sen sahrada hülyamsın Yektân gül Nigârınım, gülizârda büyamsın. **** Âb-ı hayattır sözün hüzün yaşına salma Yâr aşkınla mutluyum, bensiz düşlere dalma. **** Aşkın bedeli zehri şerbet gibi içmekmiş Ömrünü feda edip o canından geçmekmiş. **** Nigâr Bedirhan |
Şiirdeki kaidelere riayet ve temanın mana bakımından bütünlüğü başarılı bir şekilde ortaya konulmuş ve aherngiyle okunduğu zamanda ne kadar etkili bir tür olduğu ıspatlanmaktadır. Hem şiiri hem şairi ve hemde sesteki yorumu tebrik ediyor başarılar diliyorum.
Süleyman Karacabey tarafından 3/13/2015 11:46:26 AM zamanında düzenlenmiştir.