SU YOKUŞA AKARKEN
SU YOKUŞA AKARKEN
zaman donmuş adeta, elde bahar,bende kış bülbüllere dut verdim, kara kargaya alkış, su yokuşa akarken,zemin, kılıçtan keskin. güneşi kara bulut,umudu gam perdeler. hani o mavi sema,umut,tutku,nerdeler? ey yaşama sevincim,nerelerdesin acep? bilmemki dönermisin,dönülmezlerden geçip. oysa biz çok iyiydik,her sabah günle doğan, günü yolcu ederken,bizdik cana armağan, |
Erzurumlu/Dadaş TuTKu