Hatimli Şiir
Ta âlemi ervahtan “ol” dendi oldum şair
Çalıştım çabaladım olamadım ben mahir Kalbimdeki ilhamı çalıp gitti bir kahir Alenen gün yüzüne çıkınca kabahatim Şiirimin ruhuna okudum son bir hatim Bilindik hecelerle olmuşken haşır neşir Kadılar meclisinden çağırdı bir mübaşir Titreyen ellerimden düştü birden tebeşir Zamanın sinesinde gonk vurunca saatim Şiirimin ruhuna okudum son bir hatim Kurşun yüklü sözcükler alınca mecalimi Yüceler yücesine arz ettim ahvalimi Sırtlanıp kapı kapı taşıdım vebalimi Nadanların gözünden düşünce şecaatim Şiirimin ruhuna okudum son bir hatim Çocukluğuma gidip derinleri deşince Karanlığa göz açıp korkumla yüzleşince Doğrulup başım dimdik birazcık düzleşince Her dizeyi gönlüme işleyip santim santim Şiirimin ruhuna okudum son bir hatim Sebep sükût edince söze sığmaz çok tabir Geniş ağzını açmış bekleyip durur kabir Güneş batınca gökte ayda bir yıldızda bir Kısacası böyleyken benim tüm fecaatim Şiirimin ruhuna okudum son bir hatim 11.03.2015 Kütahya |