Hile ve ihanet güçsüz insanların işidir. LA ROCHEFAUCAULD
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
sANa..
eksik susmalar
7 beğenme · 3 yorum · 1889 okunma
sANa..Elbisenden önce ruhunu soymak istiyordum duvarlarının yıkıldığı bir zamanda ki yerinden sökülmüş seslerimizi ve dileğimizi Tufandan kurtulmuş bir çiçeğin yapraklarını düşmüş bütün renklerine serip dokunmak istiyordum hiç öpmediğin parmak uçlarımla en acımayan yerlerine… (. . .) ’’seni bir daha sevmeyecek’’ dedi… ve çekip gitti. patikasız yolların yamaçlarında ki giden kimdi, hiç kadar belirsiz hep kadar taşıdığım yüreğimin odalarında. çelme takıp düşlerime çizilmemiş atlaslara hüküm veren alt dudağımın çizgisinde tasviri elbette mümkün tiz bir seste lakin yetmiyor yine de zerresine yağmurun çünkü önce mavisi ıslanıyor bulutun gök/ -yüzüN battıkça düşlerimin rahmine ki düşün/dün mü hiç bazı kelimeler ne bırakır ardında. senden bana kalan yankıdaki şiddet, yüreğe akıtılan cıva kadar sızıyor içime. taş değilim hayır kalakalırken bile bir metal var derinlerimde eğilmek istemeyen bir daha hiçbir ruha ki bunlar ateş böcekleri işte Yusuf’un gözleriyle bir kuyunun derinliğinde baktığında gök/ -yüzüme. parmak uçlarımı banıp alt dudağıma bir kelime bulurum diye gün/eş yüzü görmemiş hiç söylenmemiş… yarım kalmış bir cümlende vurup kafasına harflerinin sus-sak diyorum su-sa-sak ezbere bildiğimiz sokakların çıkmazlarından saparak. bir gidişi avuç içlerimizle sımsıkı kavrayarak ki eksik susmaların dehlizlerinde bir daha aydınlanmayacak bir gece bırakarak ardında gidip toprağa gömdü ellerindeki taşları alnının ortasına atılmış onca yaşlarla… giriş/ gelişme ve sonuç yok bu hikayemizde imla işaretlerinin hepsini azat ettik aramızda ya da benim seçimimdi bu ki öyle ya sorulmamış bir soru belirdi aramızda ve bütün şehirler bir bir düştü evet gitti ve bitti rengini renklere verenin gizemli sahibi. gözbebeklerime kaçan mavi bir düş/üş kanamalarımdan yadigar ve yaralanmak denen o kabuklu simya ne kadar yüksekten düşeriz dışımızdan içimize. ne kadar su kafi gelir boğulmamız için. ne kadar zaman sonra vaz geçer gökkuşağına doğru koşarken tabanlarımızın çıplaklığı. dur/dum çünkü bunlar benim kanayan diz(e)lerim. dur/dum çünkü yüreğim çıktı yerinden ama dur/dum… (…) |
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
sANa.. şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
eksik susmalar
Size bir sır vereyim mi?
Tek kelimelik cümleler kurup, satır hep başta kalsın istiyorum..kim bilir belki de ANLAMı burada saklı kalıyor söylenmemiş her kelimenin…
Tek kelimelik cümleler kurup, satır hep başta kalsın istiyorum..kim bilir belki de ANLAMı burada saklı kalıyor söylenmemiş her kelimenin…
AN-sızın
b-akıyorsun bütün bildiklerini en tenha yerinde bir sorunun ki ezber bozuyorsun yalnızlıklar içinde sayfalara değil/sığmayan kitaplara ve şiirin içinde parlak bir kelime gibi işliyorsun gözbebeğimin içine..şimdi ise yüreğimi teğet geçiyor bütün cevapların…
hoş geldin/İZ..
sevgili öğretmenim.
b-akıyorsun bütün bildiklerini en tenha yerinde bir sorunun ki ezber bozuyorsun yalnızlıklar içinde sayfalara değil/sığmayan kitaplara ve şiirin içinde parlak bir kelime gibi işliyorsun gözbebeğimin içine..şimdi ise yüreğimi teğet geçiyor bütün cevapların…
hoş geldin/İZ..
sevgili öğretmenim.
Cevap Yaz
kaç k'adını g'izledin satır aralarında şa(i)ir..
aslında
susmak da çok önemli değil ... anlamak yoruyor beni...
ki
işte bu çok 'fena'...
...
gibi gibi ...
bu yazım sana emanet...
sayfadan şiiirİM düşmeden yayına almıyorlar mış...
sayfadan şiiirİM düşmeden yayına almıyorlar mış...
b-aktım..
Aşktan bahsetmeyince kırılmıyor yüreğimiz ve yankılanmıyor sesi gölgelerin ki sana diyorum sadece sana,
sadece kediler ve ağaçlar iyileşir huzursuz bir mevsim arifesinde ve ben ufkuna bakıyorum denizin,
adaların sonra ki bunları yapabiliyorum..devrilirken dalga ve düşerken damlalar hep aynı sondan
bahsediyor,hepsi bu belki de..ama yürek kırılmıyor aşktan bahsetmeyince..sana sonra..susa susa..
ne anlatmışsa zaman, sola tarafında kurulan pusu..nefes aldığın bir an bırakıp çelimsiz sözleri
s-aklandıģın rüyanın göz bebeklerine dokunursun bakıp..sustuğun..bir an ki hep martılara çıkan
mevsimler bulmak gibidir,günlerin ayazlarına yüzünü sürterek/ sürdürerek/ devam etmek
tarihin bildiği derinlikler işte bunlar..yüreğimizdeki bağa makas dayamışlar ve kopuyor günden güne
bir düşün eksikliğinde..bakıp avuç içlerime çatlak arıyorum yaşamın bütün damarlarına..saksıda bir
çicek/ patikada ağaç..yağmurda damla ve ben ki sevgilim olmayan sevgili..önce sana/sonra sola nefes
veriyorum..yüreğim sensizliğin ayazında..susup beklesek..geçer belki zaman ve biter gün elbette
diner yaraların..akarken kan..akarken kum akarken... avuçladığın yüzlerin..damla. damla ve ben
sevgilim olmayan sevgili; kapatıp odanın ışığını uyumak sana/sadece sana ki uyanmak-sızın..
neyi kaybettiğinde döner insan kendi özüne bunu asla öğrenemedim..şiir yazmadım anneme mesela ve
kaç ovuşturmada diner ağrısı dizimin, huzur bulur eklemlerim..sahi kaç sözden sonra vücut bulur anlam
ve kurulur ilk cümle ki ben buna hep üç nokta dedim…
sonra
b-aktım...
kuraktı ve çoraktı yaz b-aktım geriye ne kalacak diye ki anlamam iklimlerden..sadece kokusunu severim,
yağmur sonrası toprağın..b-aktım..odamda gördüğüm doksan altı kitap ve bir boşluk ki derin..ellerin/ellerim.
b-aktım..olmayacak dedim..bu son ve asla olmayacak..avuç içlerimdeki terlemeler..alt dudağımı emmesi
dişlerimin..içimdeki titreyişler..b-aktım ve göremedim seni..b-aktım..Islak ve sırılsıklam yokluğuna ki
vahaydı dedim sonra hepsi/hepsi..B-aktım kuyularıma/kuytularıma..hiç öpmediğim parmak uçlarına saçlarını
dolamaya başladığın zaman..sana doğru koşan bacaklarım
dolaşmaya başlar..işaret parmağın/üst dudağın ve alnın..bir formülün en çözümsüz denklemi..
gözbebeklerine bulaşan düşler biliyorum sana/sadece sana ki tabirini yapmak mümkün de değil gördüğün
rüyanın..dudaklarının kenarından dönen tutkuları ve kimi sabahları..rüyasında uçurum gören çocuğum
sensizliğinde..hani atlasam soluğum diyeceğim sana /sadece sana ki yer çekimine kapılmış gibi bir
düştün..kendi yasaların ve yas’ların vardı ve sen soluk yüzlü bir sonbahar gibiydin, hangi mevsime
düşse yüreğin küsüyordu yaprakların/düşüyordu..ayaz diyordum anımsa..üst dudağına soluğumun çarpması
kirenklerinde yokum gök kuşağının bakma göğe..
keskin bir koku duydum
tenindi...
''biz bu şarkıları dinlediğimizde kimi düşüneceğiz..''
başladığında bitiyor diye/hiç başlamamak belki de seninle ki değişiyor diye alıştığımız her şey/ama her
şey bir cıva olup sızıyor yüreğime..ezberlerim dil uçlarıma yapışmışken sen düştün yüreğime..anımsa
mutfaktan gelen yemek kokusu..iki göz oda ve loş bir salon...hiç bir neden ve gerekçe aramızdaki eksik
susmaları dillendiremiyordu ki hep kaçıyorduk, ellerin vardı bükülen kanayan dizlerinin üstüne, göz
bebeklerinde duman ve sen tutup bir yüreği/koydun yüreğine..işte o an can bulmuştu kabuğum,yaşam
yürürken hücrelerime ki ve ben artık kimseydim..
seni hissettiğimde;kelebekler uçuyor o zaman
mevsim; nefes alma zamanı..
(...)
Aşktan bahsetmeyince kırılmıyor yüreğimiz ve yankılanmıyor sesi gölgelerin ki sana diyorum sadece sana,
sadece kediler ve ağaçlar iyileşir huzursuz bir mevsim arifesinde ve ben ufkuna bakıyorum denizin,
adaların sonra ki bunları yapabiliyorum..devrilirken dalga ve düşerken damlalar hep aynı sondan
bahsediyor,hepsi bu belki de..ama yürek kırılmıyor aşktan bahsetmeyince..sana sonra..susa susa..
ne anlatmışsa zaman, sola tarafında kurulan pusu..nefes aldığın bir an bırakıp çelimsiz sözleri
s-aklandıģın rüyanın göz bebeklerine dokunursun bakıp..sustuğun..bir an ki hep martılara çıkan
mevsimler bulmak gibidir,günlerin ayazlarına yüzünü sürterek/ sürdürerek/ devam etmek
tarihin bildiği derinlikler işte bunlar..yüreğimizdeki bağa makas dayamışlar ve kopuyor günden güne
bir düşün eksikliğinde..bakıp avuç içlerime çatlak arıyorum yaşamın bütün damarlarına..saksıda bir
çicek/ patikada ağaç..yağmurda damla ve ben ki sevgilim olmayan sevgili..önce sana/sonra sola nefes
veriyorum..yüreğim sensizliğin ayazında..susup beklesek..geçer belki zaman ve biter gün elbette
diner yaraların..akarken kan..akarken kum akarken... avuçladığın yüzlerin..damla. damla ve ben
sevgilim olmayan sevgili; kapatıp odanın ışığını uyumak sana/sadece sana ki uyanmak-sızın..
neyi kaybettiğinde döner insan kendi özüne bunu asla öğrenemedim..şiir yazmadım anneme mesela ve
kaç ovuşturmada diner ağrısı dizimin, huzur bulur eklemlerim..sahi kaç sözden sonra vücut bulur anlam
ve kurulur ilk cümle ki ben buna hep üç nokta dedim…
sonra
b-aktım...
kuraktı ve çoraktı yaz b-aktım geriye ne kalacak diye ki anlamam iklimlerden..sadece kokusunu severim,
yağmur sonrası toprağın..b-aktım..odamda gördüğüm doksan altı kitap ve bir boşluk ki derin..ellerin/ellerim.
b-aktım..olmayacak dedim..bu son ve asla olmayacak..avuç içlerimdeki terlemeler..alt dudağımı emmesi
dişlerimin..içimdeki titreyişler..b-aktım ve göremedim seni..b-aktım..Islak ve sırılsıklam yokluğuna ki
vahaydı dedim sonra hepsi/hepsi..B-aktım kuyularıma/kuytularıma..hiç öpmediğim parmak uçlarına saçlarını
dolamaya başladığın zaman..sana doğru koşan bacaklarım
dolaşmaya başlar..işaret parmağın/üst dudağın ve alnın..bir formülün en çözümsüz denklemi..
gözbebeklerine bulaşan düşler biliyorum sana/sadece sana ki tabirini yapmak mümkün de değil gördüğün
rüyanın..dudaklarının kenarından dönen tutkuları ve kimi sabahları..rüyasında uçurum gören çocuğum
sensizliğinde..hani atlasam soluğum diyeceğim sana /sadece sana ki yer çekimine kapılmış gibi bir
düştün..kendi yasaların ve yas’ların vardı ve sen soluk yüzlü bir sonbahar gibiydin, hangi mevsime
düşse yüreğin küsüyordu yaprakların/düşüyordu..ayaz diyordum anımsa..üst dudağına soluğumun çarpması
kirenklerinde yokum gök kuşağının bakma göğe..
keskin bir koku duydum
tenindi...
''biz bu şarkıları dinlediğimizde kimi düşüneceğiz..''
başladığında bitiyor diye/hiç başlamamak belki de seninle ki değişiyor diye alıştığımız her şey/ama her
şey bir cıva olup sızıyor yüreğime..ezberlerim dil uçlarıma yapışmışken sen düştün yüreğime..anımsa
mutfaktan gelen yemek kokusu..iki göz oda ve loş bir salon...hiç bir neden ve gerekçe aramızdaki eksik
susmaları dillendiremiyordu ki hep kaçıyorduk, ellerin vardı bükülen kanayan dizlerinin üstüne, göz
bebeklerinde duman ve sen tutup bir yüreği/koydun yüreğine..işte o an can bulmuştu kabuğum,yaşam
yürürken hücrelerime ki ve ben artık kimseydim..
seni hissettiğimde;kelebekler uçuyor o zaman
mevsim; nefes alma zamanı..
(...)
susmak /
bazen gülümsemektir
martı telaşlarına...
ve anlamAK simit tadında çaya hasret...
bazen gülümsemektir
martı telaşlarına...
ve anlamAK simit tadında çaya hasret...
Selahattin YETGİN
11 Mart 2015 Çarşamba 16:22:04
ŞİİR adına haz aldım.
kutlayarak ayrılıyorum.
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
kutlayarak ayrılıyorum.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 11.3.2015 16:15:27
Okunma Sayısı
: 1889
Yorum
: 3 yorum
Beğeni
: 7 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
bazen de hatırlanmaz, çatlatırcasına şakakları.
yani demem o ki bir o kadar yakınım bir o kadar da uzak.
ve korkar her kadın kalabalıklardan.