ATAM...
Sen ayrıldın ya aramızdan
Sanki bizde öldük seninle Bir daha hiç toparlanamayacak kadar hem de Oysa... Oysa o kadar alışmışız ki sana Hiç aramızdan gitmeyecekmiş Hep bizimle kalacakmış-sın gibi Keşke öyle olabilseydi Atam Sana daha doyamadık ki biz Kokunu içimize çekemedik Sarılamadık sana sımsıkıca Sen uzaklaştın ya bizden Bizde koştuk ardından Sana yetişmeye çalıştık Uzattık ellerimizi Ama dokunamadık Bu acının tarifi yok be atam Anlatılmaz yaşanır denir ya aynen öyle Anlamak için yaşamak lazım Senin için dökülen gözyaşların tarifi Sana edilen teşekkürlerin haddi hesabı yok Her 10 Kasım’da içimizde bir burukluk Gözlerimiz yaşlı seni bekliyoruz Gelemeyeceğini bildiğimiz halde bekliyoruz HERKES SENİN GİBİ OLAMAZ SEN DE HERKES DEĞİLDİN ZATEN... |