KARANFİL KIVRIMLARINDA KALIŞIM ...İstanbul sokakları dardır bana Geleceğin düşlerine kapalı Vurulmuş yatarken martılar Boğazda çırpınır mavi düşler Selamı sabahı unutmuş yelkenliler Binbir dua ile gitmek isterim Hüzünlere bulandığım bu şehirden... Ne olur göz yaşlarımız damlamasın Gönlümüzdeki güllerimiz solmasın Ne kahırlar çektik sonu gelmeyen Hasretlerimiz dağ misali aşılmazken Kavrulan yüreklerimiz köz oldu sevgilim ... Nice günbatımları uğurladık kızıllığa Ne yakamozlar gömdük ay ışığında Bekledik derbeder sokakların arkasında El salladık her geçen kuşun ardından İçimde erittim sensizlikleri, ufuk çizgisinde Yetti gayri karanfil kıvrımlarında kalışım Bekle beni, yollarda kanayaklın sevgilim !.. Bahar Tülay Kıran 2008 |