UYANIŞ
Şimdi çıksam şu kapıdan dışarı
Gecenin soğuk, karanlık ve yalnızlığına doğru İnsem Kızılırmağın kıyısına çeksem o ırmağın kokusunu içime Elimde dünden kalan rakının yarısı İçsem, içsem, içsem Bağırsam sonra avazım çıktığı kadar Ve çıksa dışarı bu güne kadar hep içime gömdüklerim Sonra sesim kısılsa bağırmaktan Ve bıraksam kendimi Kızılırmağın o karanlık, soğuk suyuna Götürse beni alabildiğince uzaklara Mesela karadenizin o eşsiz engin sularına Karşılasalar beni orda yunus balıkları Yüzsek birlikte çığlıklar atarak hayata Dalıp çıksak çıktıkça görsek o güneşin yüzünü sonra tekrar dalsak derin mavilere doğru Ve hiç çıkmasak bu karanlık, sessizlikten Bıraksak kendimizi son nefesimizi verinceye kadar |