Hayat dedikleri ipsiz bir kuyu,
Gidebildiğin kadar gidersin.
Bazen iyi bazen kötü,
Düşe kalka yürümeyi öğrenirsin.
Tıpkı ufak bir çocuk gibi.
O düşer dizleri kanar,
Biz düşeriz kalbimiz kanar.
O hıçkıra hıçkıra ağlar,
Biz içimize ata ata.
Keşke hep çocuk kalsaydı yüreğim..

Yaşamayı severdim hayat toz pembeydi bana,
Taki biri gelip hayatımı alt üst edinceye denk.
Şimdilerde ise;
Hayata karşı direniyorum,
Nereye gider bu yol bilmiyorum.
Canımı acıtan bir sen varsın,
Oysa HAKETMEMİŞTİM ben bunu.
Yolun sonu sana çıkarmı?
Yada gün geçtikçe uzaklaşıyor muyum senden?
Ters yönemi gidiyorum yoksa ne?

Bitti desemde
Bitmiyorsun..
Gün geçtikçe büyütüyorum seni.
Cıkarsız Sevmiştim ben
Cıkarsız Sevmiştim gözlerini
Dedim gibi sadece SEVMİŞ’ TİM

Oysa Gel desen gelirdim biliyorsun.
Ama varya gururum var en azından,
GİTMEk sana,
KALMAK bana yakıştı.
Geleceğe dair hayaller kurmak sana,
Geçmişteki anılarla seni anmak bana.

Sende şunu unutma ki;
O MiniCik yüReğİn sızlamasın.
’ Hayatı takma gelen gidermiş ’
Tıpkı sen gibi...