»» Yalnızlık Heybetli ««
Zaman güçlü, her işi tamam, yerli yerinde,
Nasıl olmasın zaten o, kaderin emrinde. Kalbim ona sürekli aynı şeyi soruyor, Söyle bana, neden aşk bu kadar çok yoruyor? Kaderin son sözü bu, ki hep o söyler sözü, Tutuşsa da közüm hiç güler mi bana yüzü. Zamana dur diyerek hayatımı mahvetti, Kadere uydu zaman, aşkı, beni hapsetti. Nefes alıyorum, bir sor nasıl alıyorum, Sen beni ondan ayrı yazdıkça ağlıyorum. Bırak da aksın zaman, onsuz nasıl kıymetli, Sevip de sevilmeden yaşamak çok zahmetli. Yalnızlık tuhaf bir şey, hem heybetli hem acı, Bende heybeti bitti, başladı büyük sancı. Solgunlaştı tenimin rengi kader kurutmuş, Toz içinde kalbim ve yorgun artık pas tutmuş. Al gitsin varlığımı hiç umurumda değil, Sen beni ondan uzak tutsan da aşka meyil. Gülseydi eğer kader; düşüncesi çok tuhaf, Nasıl olmasın tuhaf, kalbim sevgiden muaf. Daha neler olacak bu sadece başlangıç, Ne kadar özlesen de ceza verecek yargıç. Kurtulamam ben asla benim yargıcım kader, İçimde atan, atmaz olmuş; ne kadar eder? Rezillik bu yalnızlık kalbim, biz çok ezildik, Çaresi yok, çözümü yok biz yaşamdan edildik. Kalemim de ihanet etmiş yazıyor onu, Bana onu yazarken nasıl biter bu konu? Keşke yapabilseydim, kaderim değişseydi, Boş ver, keşke kalemim kalbimi dinleseydi. Ama gerçek zaten bu, bunu kalbim söylemiş, Çaresizim, kaderim beni böyle eylemiş. SCKaradeniz [Mr.Lonely] |
Zaman güçlü, her işi tamam, yerli yerinde,
Nasıl olmasın zaten o, kaderin emrinde.
Kalbim ona sürekli aynı şeyi soruyor,
Söyle bana, neden aşk bu kadar çok yoruyor?
Kaderin son sözü bu, ki hep o söyler sözü,
Tutuşsa da közüm hiç güler mi bana yüzü.
Zamana dur diyerek hayatımı mahvetti,
Kadere uydu zaman, aşkı, beni hapsetti.
Nefes alıyorum, bir sor nasıl alıyorum,
Sen beni ondan ayrı yazdıkça ağlıyorum.
Bırak da aksın zaman, onsuz nasıl kıymetli,
Sevip de sevilmeden yaşamak çok zahmetli.
Yalnızlık tuhaf bir şey, hem heybetli hem acı,
Bende heybeti bitti, başladı büyük sancı.
Solgunlaştı tenimin rengi kader kurutmuş,
Toz içinde kalbim ve yorgun artık pas tutmuş.
Al gitsin varlığımı hiç umurumda değil,
Sen beni ondan uzak tutsan da aşka meyil.
Gülseydi eğer kader; düşüncesi çok tuhaf,
Nasıl olmasın tuhaf, kalbim sevgiden muaf.
Daha neler olacak bu sadece başlangıç,
Ne kadar özlesen de ceza verecek yargıç.
Kurtulamam ben asla benim yargıcım kader,
İçimde atan, atmaz olmuş; ne kadar eder?
Rezillik bu yalnızlık kalbim, biz çok ezildik,
Çaresi yok, çözümü yok biz yaşamdan edildik.
Kalemim de ihanet etmiş yazıyor onu,
Bana onu yazarken nasıl biter bu konu?
Keşke yapabilseydim, kaderim değişseydi,
Boş ver, keşke kalemim kalbimi dinleseydi.
Ama gerçek zaten bu, bunu kalbim söylemiş,
Çaresizim, kaderim beni böyle eylemiş.
SCKaradeniz [Mr.Lonely]
Sırrı Can KARADENİZ (SCKaradeniz)
Güzel şiirini ve emeğini kutlarım.Puanım tam.Yunusun diyarından selamlar.