sensizliğin yorgunluğu
işte yine bir ızdıraplı bir gün daha bitti
acılarımla yine geceyi bekliyorum. ama yinede hep yeniliyorum ruhuma her dakika her saniye aklımdasın seni düşünüyorum acaba nerelerdesin geceleri üşüyormusun diye seni düşünüyorum sen beni düşünmesen bile kimse bilemez içimdeki ateşin hala yandığını kimse bilemez her gece başımı yastığa koyduğumda hüngür hüngür ağladığımı herkesi acımazsızca ayırdığı gibi kader bizi de ayırdı inan dünyaya haykırmamak için kendimi zor tutuyorum insanların gözyaşlarımı görmemesi için her gün içten içe ağlıyorum seni bazen öyle özleyip arıyorum ki kendimde olmadan kendimi yollara veriyorum ama seni ebediyen gittiğini kalbim ve yüreğim anladığında olduğum yerde yığılıp kalıyorum senin kalbini orada bile ızdıraplar içinde yüreğimde taşıyacağım |