ey insan
EY İNSAN
ey insan al kalemi eline ser önüne dünyayı. bajk dünyayı incele, bir de yurduna bak, bir daha s ıkı sıkı agzını bagla istersen gözlerini iki defa da kapat eger kaldıysa duygun hisset bu koku ne kokusu yagan yagmurun mu yoksa akan kanın kokusu mu sana ne, sen uyanma hiç ölümün uykusundan, sana ne dün bir fidan kırıldı ömrünün baharında, açılım adıyla katletti katiller, bir kadın aglıyordu, yastaydı, fıratım okulunda delik deşik olmuştu, hem de kendi yurdunda. bakışları bayraga bakarak aglıyordu, bir ana aglıyordu, analar aglıyordu bu aglayan analar mazlum türk analardı yine acı, yine gam, yine geceler kara, açılım diya diye katiller doymaz kana. yine uzun bir gece, yine acı sessizlik gündüzler oldu gece, fıratım hece, hece, yurdumun rüzgarları esin durmayın artık, yağın yağmurlar yağın, yıkayın bu kanları, anladım ki yagmurlar şimdi yağmayacaklar, rüzgarlar esmez oldu, yas tutarlar fırata. her türk olmuş bir ateş,duramıyor kabında, dicleyi boyayacak,köpeklerin kanıyla. |