Gul icin gulistandan guzel diyâr yoktur,
bulbul icin de gul’den guzel yâr yoktur,
Gul gul’istan-i bul’du cennet,
bulbul gul’istan-i bul’du cennet...


fuzuliM

elimde cay, denize karsi
gozlerin nemli, islak belki de...
bir siir dilimde islandi...
yuregim buruk bir sizi ile ah etti yine...
ah su deniz gibi taskinlik yapsam,
senin kiyinda koparsam bir tufan...
ismini bile anmaya korkar oldum...
dusun ki...
isminin bile bende ne firtinalara yol actigini...
simdi yine susuyorum,
elimde senin bardagin, senin dudaginin izini ariyorum...
hala ayni nefesinin kokusunu hissederim diye...
derin bir yudum aliyorum, dilimin yandigi umrumda degil...
umrumdasin,
unuttugum kendi canim...
ne garip ki
hep canim dedigin bu canin
senin yaninda can denmesi bile iltifatti canima...
iste sen boyle.. boyle icimdesin,
yudum yudum aradigim,
dilimde yuregimde hala islak,
ve islak kalarak...
sevginle...

{ dortlugun hikayesi mahiyetindedir, dortlukten once yazilmis olmasindan ve sevgilinin gonul kapisina varip siire mujdeci olmasindan dolayi one yazilmistir... )