YORGUN ŞAİRSensizlik ülkesinde Prangaya vurulmuş Mahkumlar gibiyim Şaşkınım Sensizim Çaresizim Umutsuzum Ve…YORGUNUM Sen bunları bilmezsin Bilemezsin amma, Tam dört unvan’ım var Gittin Acıların şairi oldum Sonra Nöbetçi şairliğe terfi ettim Senin nöbetini tuttum Sen’li şiirler yazdım Sen’li şiirler yorumladım Uzunca bir süre Böyle idare ettim Ettim de gülüm Haddini bilen şair Modası geçti diyenler oldu Takmadım,aldırmadım Aldırmadım da Yoruldum be gülüm Kapkara,zift gibi Gerçeklerim olmasına rağmen Hala, Boyalı düşler Kuruyorum amma, Gerçek öyle değil gülüm Seni beklemekten Yalnızlıktan Sen’li şiirler yazmaktan Şiirin peşinden gitmekten Yoruldum be gülüm Dile kolay Tamı tamına Otuz üç yıl olmuş Sen ebediyete gideli Ben,ŞAİR olalı Tamı tamına Otuz üç yıl olmuş Dün bir dostum Ne haber YORGUN ŞAİR dedi Donup kalıverdim Olduğum yere Ağzımı açıp da, Bir kelime söyleyemedim Demek ki belli oluyor Yorgunluğum,bıkkınlığım Dışa vurmaya başladı? Şaştım kaldım gülüm Şaştım kaldım bu işe Acıların şairi Nöbetçi şair Modası geçmiş şair Haddini bilen şair Ve en nihayet, YORGUN ŞAİR Yoruldum, Yorgunum gülüm Seni beklemekten Bir ölüye şiirler yazmaktan Yalnızlıktan Sevgisizlikten İlgisizlikten Aşksızlıktan Yorgunum gülüm Yorgunum,yorgunum |
Sevgilerim yüreğine...