ESİRİYİM BENSabahlar olmuyor geceler yarım Ciğerime inen nefesim karım Yürek yangınında küllerim varım Doğmayan güneşin esiriyim ben Nasılda özlerim susup çaresiz Aşkın hecesini okudum harfsiz Tutmuyor dizlerim düşerim halsiz Doğmayan güneşin esiriyim ben Hasretin askeri oldu ağlıyor gözüm Ellerim semada kanıyor özüm Dilimde kalmadı tükendi sözüm Doğmayan güneşin esiriyim ben Gülce yim giderim sessiz dünyadan Yorgun ruhum artık bunca riyadan Kara bahtım yeter uyan rüyadan Doğmayan güneşin esiriyim ben. Gülser Çetindoğan |