GÜLMESus be kara bahtım, Sus artık. Konuştukça dibe batıyorsun, Anlasana! Nasıl olsa konuşanlar olacak senin yerine Neden dersen Senin haline özenenler var da ondan. Görüyorum gözlerinin pırıltısı kaybolmuş Yüreğinde bir damla mutluluk Kalbin tekliyor artık Yıkılmadım demeye çalışan Dizlerininse Bağı çözülmüş. İsyanını dile getirsen kim duyar seni Varmı senden başka Sana yar olacak, Senin sesine bir anlık kulak verecek Seni, Senin sevdiğin gibi sevecek Gülme seni anlatıyorum sana Ağlanacak haline gülüyorsun sen Ben ise sana bakıp Dertten mi? Kederden mi? Çektiğin çileden mi? Neden güldüğünü anlamaya çalışıyorum. İyi de; ben anlasam sana anlatabilirmiyim? Dört mevsim baharı yaşatabilir miyim? Sus artık Gülme Allah aşkına Güldükçe yüzünde güller değil Hıçkırığa boğulmuş hüznün açıyor. Bedrettin ARSLAN |
özledi
kutlarım