Ben insanlık tarafındayım

Görünmez duvarlar
Gökyüzüne kadar uzanırlar
Sınırlar belirlidir
Geçilmez aşılmaz kalıplar

Yıkılmaz bu karanlık resimler
Üzerinde kurşun gibi taşırlar
İnsanlığın kalıpları
Yıkılsın görünmez Berlin duvarları

Bu siyaset değil
Bu bir ego savaşı
Güçlüysen ez başını
Gün gelince yıkılır Lenin’ler

Bu putların savaşı
İnsanlığın kitabı
Herkesin zannında bir din
İtaat etmiyorsan ez başını

Görünmez Berlin duvarları
Siyaset oldu baş örtüsü
Din insanların eğlencesi
Uymuyorsan karşındaki insanın normlarına
Ayılar bile bizden şanslı

Yaşayamazsın inandığın gibi
Hesap vermek zorundasın inancının bedeli
Bir de derler herkes yaşasın inandığı gibi
Adil sosyal hayatı savunanlar
Saklıyorlar duvarların ardında anlamsız ifadeleri

Dinimiz bir
Ülkümüz bir
Aynı göğün altında
Aldığımız aynı havada
Zülüm kokuyor
Şehrin karanlıkları

Sevgi saygı hoşgörü
Aşık Veysel’in türkülerine hapsolmuş aslında
Biz değil kardeş olmak
Olsak olsak Sağ Berlin Sol Berlin oluruz ancak