Kuyular
Gecenin siyahı karanlığını severim
Yalnızlık kuyularını Issız ıssız düşünceleri Gök yüzüne bakınca görürüm ancak Dipsiz kuyularımın ipsizliğini Her acıdan bir şiir doğar Her karanlıkta ne yıldızlar açar Gönlümden ne yıldızlar kopar Kainat olur arza bakar Işık gözlerimi alır benden Gönlüm körleşir Bastonlu bir vicdan ister benden Işıklar kör ışıklar Kuyularda karıncaların Ayak sesleri duyulur Kainatın çığlıkları sağır eder Kuyuların sırları sır kapıları Karanlığın sessizliği Gözlerin ışığı geceye doğan ay gibi Ruh bir gezgin gibi Karanlığın esrarı sanki sır gibi Her insanın gözü ışık gibi Kimi kör bakar kimi maşuk gibi Gönül okyanusunun şahidi ışıklar Bir çift kandildir onlar |
ruhumuzda hazin bir yankılanma.."
Selam ile.