Geceyemi isyan edeyim
Gündüzemi bilemedim
Sitemlerim fırtınayla kol kola geziyorlar
Beni bıraktılar bir kenara
Kale almıyorlar
Arkalarından duyduğum sadece acı bir ıslık sesi
Geçip gittiler her zamanki gibi
Güle güle bile diyemedim
Buda kaderin bir cilvesi mi?

Bu gecede el ayak çekildi
Sokak lambalarının altında
Isınmaya çalışan mahallenin yaramaz kedileri
Miyav seslerinden anlaşılıyor ki
Benden daha mutlu halleri

Gece dar geliyor siğmiyorum bir yere
Ara sıra perde aralığından bakıyorum öylesine
Bir iki kişi yürüyor ellerinde torbalar
Belliki evlerine mutluluk taşıyorlar
Kapımın önünde bir tıkırtı duyuyorum
Sanıyorumkli bana geliyorlar

Gece yarısını çoktan geçti
Yalnızlığımın üzerine rehavet çökmüş
Kalkıp gitmeye pek hevesli değil gibi
Sormaya korkuyorum bu yıldamı bende misafir
Ne fırtınalar geldi geçti
Bir yalnızlığımda bende baki


Yalçın BİRİCİK………………17/02/2015