Güneşi Görmelisin
Sönmüş bir feneri yakıp yeniden
Şu dünyanın seyrine aşkla bakmalı Kızıla sevdalı erguvan gibi Akrebe sevdalı yelkovan gibi Yenilip doymayan pehlivan gibi Yılmayıp güneşe öyle akmalı Şarkılar söyleyip batan güneşte Bir daha Hüzünle hiç tanışmadan Uykudan kalkıp doğan güneşte Karanlık geceyle hiç yarışmadan Şafağın tadına şevkle varmalı "Taş gözlü" saydığın vefasız yarin Göz bebeklerin de ki vahşi bakışa Son kadehindeki susuz rakıya Elveda diyerek burun farkıyla Abı hayat deyip de bir tas suya Boşalan kadehleri kırıp atmalı Tutkuyu da gördün sevdayı da sen Cehennemi gördün daha ölmeden Hayat denilen garip sahnede Yüreğinle oynadığın rolün bitmeden Perde kapanıp da veda etmeden Güneşi görmelisin çekip gitmeden Şiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN |