Kadınım,
Sen değilmiydin bana papatyaları sevdiren,
Sen değilmiydin bana ilkbaharda aşkı öğretip,
Yaz sıcağında sevgi aşılayan.

Sımsıkı ellerimden tutup da, gözlerimin derinliklerine dalan,
Kalp atışlarımı yüreğinde bulan,

Sen değilmiydin

Aşkımızın tohumlarının yeşerdiği
Kıvılcımlar çakan , gözlerinden süzülen gözyaşlarında ,
Sürekli beni hayalleyen sen değilmiydin.

Şubat ayında tanışıp , rüyalarda buluşup ,
Dolunayda sevişen biz değilmiydik.

Seyhan nehrinin sıcak sularına , çıplak ayaklarımızı koyup
Birbirimize yeminler eden biz değilmiydik.

Gökkuşağının renkleri gibi rengarenk aşkımız ,
Gökkubbeye sığmayan dileklerimiz vardı.

Sen yokken , büyük bir hüzün kapladı Adana semalarını
Yolunu gözler oldu sokaklar ,
Yaralı kaldı bıraktığın bu yürek ,
Kokuna hasret çiçekler.

Gecelerde yetim kaldı yıldızımız,
Güneş solgun , bulutlar darmadağın.

Bir taraftarı eksik kaldı demirsporun ,
Senin kokundan yoksun mavi lacivert atkım.

Geçmez oldum hatıraların saklı taşköprüden
Şimdi Adanada bana heryer seni hatırlatıyor,
İçime sinmiyor yediklerim , içtiklerim.

Merkez parkta gölgen saklı kaldı ,
Karnı aç kuşlar sana yetim kaldı ,

Kocaman , kalabalık bir şehirde yapayalnız kaldım işte.

Nerdesin kadınım
Hangi meçhul yerdesin
Sen yoksun diye ağlar bu gözler
Yüreğim hep seni özler ,

Kalp atışlarım hep seni zikreder
Gönlüm gelmeni ümid eder

Eğer bir gün yarım kalan aşkımızı ararsan eger ,
Bilki ben aynı yerde senli hayallerdeyim.

NOT : Kadınım 1 ve 2 de söyleyiş tarzında değişiklik yaptık.Her iki şiiride seslendiren Hüseyin YILDIRIM

Hüseyin YILDIRIM
16-02-2015