Günümüzde insanların sadece kendileri için bir şeyler yapması, bencillik duygusunun öne çıkması ,özveri,merhamet ve yardımlaşmanın unutulması ve sevginin azaldığını görmek bana bu dizeleri yazdırdı.

bu dünya sınav yeridir
insanlar sırayla, gelirler ve giderler.
nerede, nasıl ve kimlerle yaşayacağını
neler yapacağını bilmeden başlanır hayata.
ama giderken... öyle mi ya ?
neler yaptığını bilerek
huzurla, sevinerek, övünerek gitmek elimizde.
utançları olmadan
keşkeler , pişmanlıklar yaşamadan,
kalpleri kırmadan
iyilikler,güzellikler bırakarak gitmek
ve sevenlerinin kalplerinde yaşamak
bunu yapmak elimizde,
istersek bunu yapabiliriz işte.

gelmek de kolay
gitmek de bu dünyadan.
zor olan insan olmak
insan gibi yaşamak,
gidince de unutulmamak.
sevgiyle anılacak bir isim bırakmak
zor belki ama
değerli ve güzel olan, zoru başarmak ...

gelmek de kolay bu dünyaya
gitmek de.
zor olan insan olmak
insan gibi yaşamak

Haydi dostlar
bırakın gideceğiniz yer için uğraşmayı
yaşarken bir şeyler yapın
insanlar için , insanlık için.
aç doyurun, hayvana yem bırakın
öksüze el uzatın,
yoksullara yardım edin
hasta bakın,
insanların kalplerini kazanın.

sevgi verin cömertçe
herkese.
gülümseyin, içtenlikle
ve Allah a şükredin,
başardığınız için bu hayat sınavını.
korkmadan, utanmadan, pişmanlık duymadan
çıkabilirsiniz artık son yolculuğa.
başınız dik, alnınız açık
ve Allahın en güzel ikramlarına layık...
Sevil Ağtaş