Duygularımın darmadağınık olduğu bir günde yazılan şiirlerden birisi.Kim istemez her şey güzel olsun ve kim istemez mutlu olsun insan sevdiği ile...Bazen burada olduğu gibi hayalleriniz suya düşer.İstese de insan karşı tarafla istediği düzeyde anlaşamaz.Galiba insan olarak biz çok beklentiye giriyoruz ve sonunda hayal kırıklığı yaşıyoruz.İnsan iç alemine dönse bu kadar yüreği yanmaz.Bu kadar kör kuyuya atılmış gibi hissetmez kendini.

Neden olur bu yıkıntılar neden insan; bir bakış, bir söz ,bir kavga ile kopar karşısındakinden .Neden yıllarca mücadelesini verdiğin bir yuva birden gözünde biter .Neden insan pes eder.Oysa kimse boşanmak için evlenmez.Ayrılmak için sevmez.İş olsun diye biri ile anlaşmaz.Ama ne olursa olur bir bakarsınız eviniz darmadağınık olmuş,sevdiğiniz insanla her şey bitmiş çocuklarınız bitmesine sevinir olmuştur.

Bütün bu hikayeleri kaleme alırken ayrılık kararı alanların son kez dönüp düşünmelerini ve hatta birlikte iken beraberliklerini çok yıpratmamalarını tavsiye ediyorum.Zira yıkılan bir şey için tamir zor oluyor ya da hiç olmuyor.Önemli olan ilişkiyi güzel ve sıcak tutmak.Bitmiş bir ilişki de varsa çok üzülmemek zira üzülmek para etmiyor.Kendinizden gidiyor.Hayırlısı deyip yolunuza devam etmek en iyisi..

Gözlerinden kurşun yağdı bu gece gönlüme,

Bitip tükenmek bitmeyen acılar bıraktı ellerime.

Arta kalan yalnızlığımdı artık ,

Deniz dalgaları kadar hırçın ve kimsesiz kalan.

Oysa ne güller ,sümbüller göz kırpmıştı,

Bahara benzeyen gelişinle.

Titreyen anılarımın arasından koşup gelen hayallerim kadar yürekliydi gülüşün,

Sevincim derya denizdi mavili düşlerim eşliğinde,

Şimdilerde kırıldı kiraz dallarım.

Kurşun adres sormadı sevdiceğim...

Deldi geçti gecelerimi ve suya düşen umutlarımı

Yüreğimde kızıl kıyamet kopan fırtınalarla

Yıldızlarımı birbir yere indirdi gök yüzünden

Ay küstü kahrından gece boyu,

Bulutlar ağladı durmaksızın ,el ayak çekildi sessizce ortalıktan

Baykuşlar bile ürktü alev ötesi ah...çekişlerimden...

Kurşun adres sormazdı zaten...

Deldi geçti derinden en derin yerinden

Bölük pörçük hayallerim parçalandı gecenin karanlığında

Göz yaşlarımda demir toplar gibi indi yüzümden yüreğime

Yıkıldı bentleri güzel düşüncelerimin

Kar fırtınasına tutulmuş ,kırlangıçlar gibi..

Birer birer düştüler Yusuf’un atıldığı kuyulara

Çıkmamasına bir daha...bir daha sevdiceğim...

Yıkıldı İran sarayları gibi sarsıla sarsıla,

Tuz buz oldu eflatun hayallerim,pembe düşlerim...

İstemez miydim sanıyorsun kollarında sabahlamayı her gece,

Sarmasıklar gibi sıkıca dolanmış ,

Yasemin kokulu bedeninle birlikte sabahlamayı ...

Olmadı kurşun adres sormadı yıktı geçti ,yaktı geçti...be sevdiceğim...