Hayalimden gitmez cismin
Dudağımdan düşmez ismin
Meleğimsin, su perimsin
Her an görür gözüm seni.

Kenar yazdım, köşe yazdım
Gökte uçan kuşa yazdım
İsmini her taşa yazdım
Her an görür gözüm seni.

Bu şiiri gece yazdım
Saat üç, uykudan bezdim
Nice gurbet diyar gezdim
Yine görür gözüm seni.

Dağlar aşsam, taşlar aşsam
Yorulup yatağa yatsam
Hatta yorganı başa çeksem
Yine görür gözüm seni

Baharımda gençliğimde
Gençliğimin ilk çağında
Felek misali Kaf Dağında
Yine görür gözüm seni.

Görmese seni kimsecikler
İsmini yazmasa hiç heceler
Aramıza dolsa bütün geceler
Yine görür gözüm seni.

Bizi ayırsalar kafi değil
Karanlık geceler mani değil
Gözlerimi yumsam dahi değil
Yine görür gözüm seni.

Seni benden ayırsalar
Dağdan dağa kaçırsalar
Bir kuş gibi uçursalar
Yine görür gözüm seni.

Aşkın şarabını içsem
Ölüm döşeğine düşsem
Hatta bu dünyadan göçsem
Yine görür gözüm seni.

Sevgilimin adı: Ölmez
Bu dünya bize de kalmaz
Ben ölürüm aşkım ölmez
Yine görür gözüm seni.

Yetsin artık, sabah oluyor
Kalbim aşkınla doluyor
Sanma gözlerimde fer kalıyor
Yine görür gözüm seni.

Yazar Mustafa’m, durmaz yazar
Seyyah olur, gurbet gezer
Nice güzellerden geçer
Yine görür gözüm seni.



Mustafa Uzelli