Ey benim,
Tatlı belam...!
Sen hiç düşündünmü,
Şu dünyada,
En çok ne ürkütür beni,

Sahi..
Sen nereden bileceksin ki,
Hasreti,özlemi,
Sen hiç ayrılık çekmedin ki.

Ben...
Her an yanında,
Aldığın nefes kadar,
Yakındım sana.

Sense..
0kyanuslar kadar uzak..!

Dur..
Ben söyleyeyim.

Gitmek...
Gitmek ürkütür beni.
Dayanamam,ben sensiz gitmelere,
En korkutuğum şeyse,
O son demlerimde,
İçinden şakadır deyip
Ben gelemiyorum demen.
Ya o an,
Ben gerçekten,
Son nefesimdeysem..!

Kim bakacak gözlerimin içine?
Senin baktığın gibi..!
Kim ısıtacak,buz tutan ellerimi:?
Senin ısıttığın gibi..!

Neden korkuyorum ölmekten,
Anladınmı şimdi..?
Sana veda edememekten..
Giderken...
Sana son birkez sarılıp,
Senin kokunu içime çekememekten..! .

Ama şimdi...
Eğer sen istersen,
Usulca, kapatırım gözlerimi.
Yeterki sen yine,yüreğinle öp beni..!




Mahmut Mücahit Özdemir