Bir akşam üzeri dağ başlarında,
Şimşekler çakacak görmeyeceksin.
Benim için akan gözyaşlarında,
Kapım açık olsa girmeyeceksin.

Hızır kır atını altıma çekse
Yardımcım yoluma gülleri dikse
Kurşunlar aniden kalbime sekse,
Bir bardak suyumu vermeyeceksin.

Mecnun gibi çölde arayıp dursam
Her gelen insana adını sorsam
Ferhat gibi dağda hayalin kursam,
Sev dediğim zaman sevmeyeceksin.

Sen nerdesin deme uzun yoldayım
Sırat Köprüsü’nde keskin daldayım
Halimi sorarsan başka haldayım,
Çağırsam yanıma gelmeyeceksin.

Dostların arkandan kuşkuyla baksa
Gökyüzü bulansa şimşekler çaksa
Bardaktan boşanır yağmurlar aksa,
Yüzüme bir örtü sermeyeceksin.

DOĞANAY’ı hemen bulurum sanma
Akıl verenlerin sözüne kanma
Aslı gibi sen de sineden yanma,
Bahçemde gülleri dermeyeceksin.

Kemal DOĞANAY