Anladım gelmeyeceksin
Sabahlar olmayacak
Doğmayacak güneşim
Yine karanlık
Hep karanlık
Ayaz kalacak yüreğim

Anladım gelmeyeceksin
Baharı isterken bekliyorken ben
Gündüzlerimi de kaybedeceğim
Gulyabani gibi gelecek üstüme
Sensizliğin kabusu
Dipsiz uçurumlara düşeceğim

Anladım gelmeyeceksin
Kaybetmenin acısı
Sensizliğin sancısı
Ve çaresizliğimle başbaşa kalacağım
Çöreklendikçe çöreklenecek içime
Acı üstüne acı
Sancı üstüne sancı

Anladım gelmeyeceksin
Kabuslardan geçtim
Kabuslarımda bile kabus görüyorum
Rüyalarda hayaller gibi terk etti beni
Gözlerim yorgun
Gözlerim mahmur
Gözlerim gözsüz
Sızıp gidiyorum

Anladım gelmeyeceksin
Hayalet gibi gezeceğim
Gecenin kuytu kaldırımlarında
Bir ışık arayacağım
Ya da bir ateş ısınmak için
Donup öleceğim bilmediğim bu diyarlarda
Sensiz
Sessiz
Ve çaresiz.

Fahrettin Petriçli