YÜREĞİNDEN ÖPERİM
Ben hangi duvara yaslasam sırtımı
Çirkin bir adamın gözyaşı damlıyor göz çukurlarıma... Ah! Sen de olmasan nasıl dayanırım ben başından vurulmuş çocuklara Ya da yüreği kan içindeki analara... Söylesene sevdiğim Hangi insan göz yumabilir göğsünden vurulmuş bir babanın hırıltılı soluklarına... Ya da hangi millet unutabilir katledilen masumları, Bir bayrak uğruna... Ben hangi gökyüzüne uzanıp seyre dalsam dağları Yalnızlığın serin fısıltısı çarpar suratıma... Ah! Sen de olmasan nasıl Dayanırım ben Yüzümün kıvrımlarında kaybolan gözyaşlarına... Bana bak sevdiğim, Yüreğimde coşup tasan aşkı tat... Elimdeki kanlı mızrağı al yerine, yüreğini bırak... Ben hangi savaş meydanında vurulup ölmek üzere mezarımı kazsam, Minik bir kız gelip sakallarıma karışan toprağı temizler... Ah! Sen de olmasan nasıl Dayanırım ben avuçlarımdan yayılan ölüm kokusuna... Ağla sevdiğim, ağla... Dudaklarıma damlayan gözyaşlarını soğutma... Yüreğinden öperim... |