ÜRKÜYORUM
ürküyorum...
yüreğimde dölleniyor gece... üstelik yıldızsız bir gökyüzü beni bekliyor şarap kadehimde... avuçlarımda tutuyorum anılarımı... bilemiyorum... ürküyorum sanki... çünkü bakışların yok artık karanlığın buğusunda... ölüm,yaşam,aşk hepsi ucu kanlı bir mızrağın sırtında... amaçsız savaşlar veriyorum... üniformalı cesetler yatıyor zihnimin bozkırlarında ürküyorum... denizlerimin rengi mavi değil artık kalpleri kırılmış ebabillerin ve kanatları barut kokuyor... Ben Yunus ÖKLAV |